ธุต, ธุตตะ หมายถึง [ทุด, ทุด] (แบบ) น. นักเลง. (ป. ธุตฺต).
[ทุด, ทุด] (แบบ) น. นักเลง. (ป. ธุตฺต).
[ทุม, ทุมะ] (แบบ) น. ควัน. (ป., ส. ธูม).
[ทุม, ทุมะ] (แบบ) น. ควัน. (ป., ส. ธูม).
[ทุมะเกด] น. ไฟ, ดาวหาง, ดาวตก, สิ่งที่เป็นหมอกเป็นควันเกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดา มีรูปคล้ายธงเป็นต้น. (ป., ส. ธูมเกตุ).
[ทุมะชาน] น. ควันพลุ่งขึ้น. (ป., ส. ธูมชาล).
[ทุมเพฺลิง] น. แสงสว่างที่เกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดา.
(กลอน) น. ควัน.